1st Canadian Infantry Division
Vóórdat Canada aan de Tweede Wereldoorlog gaat deelnemen wordt de 1st Canadian Infantry Division divisie heropgericht. Eind 1939 steekt zij, slecht uitgerust, de Atlantische Oceaan over. De laatste eenheden bereiken begin februari 1940 Engeland. Pas in de loop van 1940 krijgt de divisie modernere wapens, uitrusting en transport.
Het rechthoekige rode mouwembleem uit de Eerste Wereldoorlog wordt in 1941 in ere hersteld; vandaar de bijnaam: de Red Patch Devils.
De divisie traint drie jaar in Engeland voordat ze in juli 1943 in het Middellandse Zeegebied wordt ingezet bij de landing op Sicilië. Daar is de strijd in 38 dagen beslist. Na de landing op het Italiaanse vasteland vecht de divisie zich een weg omhoog tegen de Duitsers. In mei 1944 wordt de Hitlerlinie bij Monte Cassino doorbroken. Na hevige gevechten tijdens de zomer, levert de 1st Division in de herfst strijd om opeenvolgende, hardnekkig verdedigde rivierovergangen. Tegen de tijd dat de ijzige regen plaats maakt voor sneeuw, word tdoor het geallieerde opperbevel het besluitgenomen om alle Canadese eenheden naar Nederland over te brengen. Eind maart1945 is het zover: alle Canadese eenheden zijn herenigd onder het Eerste Canadese Leger. Dat leger wordt ingezet voor de bevrijding van Nederland. 1st Canadian Infantry Division krijgt hierbij de opdracht om de IJssel over te steken, Apeldoorn te bevrijden en de Duitse troepen op de Veluwe te verdrijven: operatie CANNONSHOT.
De 1st Canadian Infantry Division bestaat uit drie brigades en divisietroepen ter ondersteuning van het optreden van deze brigades. De brigades (met elk drie infanteriebataljons), versterkt met tanks (eerst van de 1sHussars en later van het Three Rivers Regiment), worden gesteund doorartillerie en genie-eenheden.
De opdracht van de divisie is het bevrijden van Apeldoorn en het verdrijven van de Duitse troepen op de Veluwe. Met operatie CANNONSHOT wordt deze opdracht uitgevoerd. Op woensdagmiddag 11 april 1945 steken eenheden van de 1s CanadianInfantry Division de rivier de IJssel over bij Gorssel. Vervolgens wordt er een bruggenhoofd over de rivier gevormd, gevolgd dooreen uitbraak in westelijke richting en een opmars richting Apeldoorn. De opmarsvindt plaats met twee brigades voor, noord en zuid van de spoorlijn Apeldoorn-Deventer.
De 1s Canadian Infantry Division vecht tegen het 88Duitse Legerkorps. Dit korps bestaatuit o.a. 361 Volks Grenadier Division, het 953 Volksgrenadier Regiment en de149. Infanteriedivision (met o.a. 162. Regiment Kriegsmarine Infanterie). Ditzijn matrozen die snel tot infanteristen gemaakt zijn, waardoor ze maar weiniggevechtskracht hebben. De Duitsers beschikken ook over de 224.SS-Panzerkompanie, die is uitgerust met buitgemaakte Franse tanks. Maar de aftocht uit de IJssellinie wordt ook gedekt door geharde parachutisten van de 6. Fallschirmjäger Division.
In het vervolg komen meer bijzonderheden over het optreden van de bataljons (de gevechtseenheden) en de ondersteunende eenheden aan de orde. Dat optreden is niet mogelijk zonder een uitgebreide logistieke ondersteuning. Het voert te ver om al die acties van bevoorradings-, herstel- en geneeskundige eenhedenin detail te beschrijven. De verrichtingen van het Royal Canadian Army Service orps, de Royal Canadian Electrical- and Mechanical Engineers en het Royal Canadian Army Medical Corps, hoe belangrijk ook voor het welslagen van operatie CANNONSHOT, blijven dus onbesproken.
V.w.b. de naamgeving in de volgende verhalen worden – net als in de officiële Canadese militaire geschiedschrijving – de echte namen en de bijnamen en afkortingen gebruikt.
Het regiment speelt in de Tweede Wereldoorlog geen tactische rol meer, maar houdt de traditionele afkomstvan de eenheden in ere. Dat is terug te zien in emblemen, uniformstukken als de bonnet (muts) en kilts voor Schotse eenheden, regiments wapenspreuken etc. Die regimentstraditie is belangrijk voor het ‘wij-gevoel’ van de mannen die in de bataljons met de naam van het regiment dienen. Canada, als lidstaat van het Gemenebest, sluit met zijn militaire tradities nauw aan bij die van de Engelsen. Net als de Britse regimenten rekruteren de Canadezen hun personeel regionaal. Dit zie je terug in de namenvan de regimenten, zoals het West Nova Scotia Regiment, de Saskatoon Light Infantry en het Loyal Edmonton Regiment. Canadezen van Schotse afkomst dienenbij de 48 Highlanders of Canada of bij de Seaforth Highlanders. Franstalige Canadezen maken deel uit van het Royal 22 Régiment.
Verder verwijstde naamgeving van regimenten naar vorstelijke en/of adellijke personen en regimenten: b.v. Princess Patricia’s Canadian Light Infantry en het Royal Canadian Regiment.
Artillerie- en genie-eenheden maken deel uit van de Royal Canadian Artillery (RCA) en de Royal Canadian Engineers (RCE). De officiële emblemen van de Royal Canadian Artilleryen Royal Canadian Engineers zijn identiek aan die van de Engelsen, ook dewapenspreuken zijn hetzelfde. De Canadese genisten hebben daarnaast nog eeneigen embleem, waarin een goudkleurige bever – bekend vanwege zijn noeste vlijt– het centrale element vormt. Ook de tweetaligheid komt tot uitdrukking: naasthet Engelse woord ENGINEERS is het Franse woord GENIE opgenomen in het embleem.
