48th Highlanders of Canada, de ‘Glamour Boys’
Op 1 september 1939 mobiliseert het regiment de 48th Highlanders of Canada, CASF. Daaruit wordt vervolgens op 7 november 1940 het1st Battalion, 48th Highlanders of Canada, CASF, geformeerd. Het bataljon vertrekt op 16 december 1939 vanuit Canada naar Groot-Brittannië.
Twee weken na de evacuatie van Duinkerken, op 13 juni 1940 gaat het bataljon als deel van de Second British Expeditionary Force naar Frankrijk en bereikt Sablé-sur-Sarthe. De Second British Expeditionary Force wordt een mislukking en krijgt opdracht naar Groot-Brittannië terug te keren.
De bijnaam van het regiment is "The Glamour Boys", bedacht door de andere regimenten die samen met de 48th Highlanders dienden in de 1st Brigade. Bij een inspectie door koning George VI waren er niet genoeg kaki puttees (beenwindsels) voor alle soldaten in de brigade. De Highlanders verschenen met onofficiële blauwe puttees. Toen de koning vroeg waarom zij andere puttees droegen dan de rest van de brigade, kreeg hij te horen dat er niet genoeg kaki puttees waren. De koning vond de blauwe puttees mooier en vond dat ze die moesten houden. De 48th Highlanders bleven blauwe puttees dragen totdat de battledress uiteindelijk werd uitgefaseerd.
Italiaanse campagne:
Na jaren van training in Engeland landt het bataljon op 10 juli 1943 op Sicilië en op 3 september 1943 in Italië als onderdeel van de 1st Infantry Brigade, 1st Canadian Infantry Division. De 48 Highlanders vechten op het Italiaanse schiereiland, nemen deel aan de slag om Ortona en aan het doorbreken van de geduchte Hitlerlinie-verdediging ten zuiden van Rome.
In maart 1945 verplaatst het regiment met de rest van het 1 Canadian Corps naar Noordwest-Europa, waar het tot het einde van de oorlog vecht. Dit overzees ingezette bataljon wordt op 31 december 1945 ontbonden.
Samenvatting:
De Highlanders komen in de nacht van 11 op 12 april in het bruggenhoofd aan en in de vroege morgen nemen zij het gevechtscontact over van de Patricia’s en rekken met steun van tanks noordwaarts naar de Steenenkamer en De Hoven bij Deventer. Dat gaat niet zonder slag of stoot; bij de gevechtsacties sneuvelen een tiental Highlanders. Ook de commandant, overste MacKenzie wordt gedood door Duits artillerievuur.
Tegen 17:30 uur zijn De Hoven en Steenenkamer gezuiverd en wordt de aanval voortgezet op Twello. Met een gedurfde aanval van een infanterie/tankteam wordt het dorp onder het slaken van woeste oorlogskreten: T' Hello with Twello’ ingenomen.
Na aflossing op 13 april door de Hastings is zaterdag 14 april een dag van hergroeperen. In de avond nemen zij de aanval op weg naar het Apeldoorns kanaalweer over. De nachtelijke aanval bloedt dood op 900 m van de kanaaloever. Het kost de Highlanders de hele zondag en veel moeite om het kanaal bij Zevenhuizente bereiken. Tegen 17:30 uur bereikt een compagnie de waterkant. Maandag 16 april verbeteren de Highlanders hun opstellingen in Apeldoorn-Oost en ‘s avonds krijgen zij opdracht om bij Teuge een verzamelgebied te betrekken voor een geplande aanval vanuit het noorden naar Apeldoorn.
Het Royal Canadian Regiment neemt hun opstellingen over. Omdat de Duitsers Apeldoorn hebben verlaten is de aanval uit het noorden niet meer nodig. Op 17 april zuiveren de Canadezen in de ochtend de hele stad en ‘s middags gaan de 48thHighlanders via paleis Het Loo richting Amersfoort. En passant ‘bevrijdt’ een carrierpeloton van de Highlanders Uddel en maakt Duitsers krijgsgevangen zonder dat het tot vechten komt. Maar bij Nieuw Milligen komt het weer tot hevige gevechten met Duitse Fallschirmjäger.
Meer weten:
In de vroege morgen van 12 april trekken de 48th Highlanders of Canada (48H), gesteund door een eskadron tanks van de 1st Hussars, door de opstellingen van de Patricia’s heen om in noordelijke richting verder op te rukken naar De Hoven en Steenenkamer bij Deventer. Omstreeks twee uur zijn de twee compagnieën van de 48th Highlanders dicht bij De Hoven. Er zijn 10 Highlanders gesneuveld en de commandant, overste MacKenzie, maakt zich zorgen. Hij laat de commandopost van het bataljon naar voren verplaatsen en gaat zelf op verkenning uit. Na aankomst bij een peloton van de 1st Hussars neemt hij radiocontact op met de voorste compagnie en bestudeert de stafkaart. Dan wordt hij dodelijk getroffen door Duits artillerievuur. Zijn plaatsvervanger, Majoor Counsell neemt het commando over en geeft opdracht het voorterrein te zuiveren.
Vanuit de bosjes rond ‘t Schol’ en vanaf de Vermeersweg trekken de twee overige compagnieën, elk gesteund door een tankpeloton en onder dekking van de andere compagnieën over het open terrein naar De Hoven. Een compagnie heeft de handen vol aan De Hoven, maar om 17:30 uur precies is deze buurtschap in Canadese handen. Intussen dringt de andere compagnie met succes door in de Steenenkamer. Voor korte tijd nemen de Highlanders langs de spoorlijn Deventer-Apeldoornopstellingen in om een eventuele Duitse tegenaanval af te kunnen slaan.
Kort na de verovering van beide gehuchten volgt een nieuwe opdracht: de verovering van Twello. Twee compagnieën trekken ten aanval, elk gesteund door een peloton Shermantanks. Westwaarts oprukkend komen de Canadezen al spoedig onder vuur te liggen van Duitse mitrailleurschutters die zich aan de noordoostkant van Twello in de huizen hebben verschanst. De opmars van de ene compagnie wordt hier ernstig gehinderd door een antitankgracht, terwijl de andere, de langs de zuidkant van de spoorlijn oprukkende compagnie, nauwelijks moeilijkheden ondervindt. De commandant van deze compagnie besluit een rechtstreekse aanval uit te voeren met een infanterie-tankteam. Hij gaat ervan uit dat de aanblik van drie op hen toestormende tanks de Duitsers zal demoraliseren. Het plan werkt zoals verwacht en de voorste, als stormram gebruikte, tank verrast de Duitsers die zich in de eerste huizen verstoppen, volkomen. Daarna is de Duitselinie in een minimum van tijd doorbroken en het centrum van de verdediging bereikt. Achter de leidende Shermantank volgen de beide andere tanks, vol schreeuwende en schietende Highlanders. Het verhaal wil dat de onheilspellende oorlogskreten ‘T' Hello with Twello’ de vijand tot terugtrekken beweegt. Een peloton dat de tanks te voet volgt heeft weinig moeite meer om het dorp te zuiveren.
Daarna komt ook de volgende compagnie ter plaatse en een paar minuten later zijn de gevechtshandelingen in Twello voorbij. In een oogwenk is de Dorpsstraat gezuiverd en kunnen de andere compagnieën de rest van het dorp van vijanden ontdoen.
Op vrijdag 13 april worden de 48th Highlanders in Twello afgelost door het Hastings & Prince Edward Regiment. De Hastings nemen het gevecht over en rukken verder op naar Teuge.
De in Twello achterblijvende 48th Highlanders beleven ten noorden van het dorp rumoerige uren. Shermantanks van de 1st Hussars moeten enige malen te hulp schieten om Duitse pogingen de Terwoldseweg te blokkeren te verijdelen en dat verloopt niet zonder verliezen.
Voor de 48th Highlanders is zaterdag 14 april een dag van hergroeperen. In de avonduren nemen de Highlanders de aanval weer over door 's avonds laat in Anklaar het gevechtscontact van de Hastings over te nemen en op weg te gaan naar het Apeldoorns kanaal. De nachtelijke aanval die volgt verloopt traag en op 900 m van de kanaaloever blijven de Highlanders al steken. Vijf tanks lopen hier vast.
Het kost de 48th Highlanders de hele zondag 15 april om aan het kanaal bij Zevenhuizen te komen. Voordat de aanval wordt ingezet, vuren tanks van de 1st Hussars op de RK-Theresiakerk, die door de Duitsers als waarnemingspost wordt gebruikt. Zes Duitse scherpschutters worden hierbij gedood. De opmars blijft moeizaam en pas tegen 17:30 uur bereikt een compagnie de waterkant. Kort daarop sneuvelt de laatste Highlander in de Tweede Wereldoorlog, luitenant Williams, bij het uitschakelen van een vijandelijke mitrailleuropstelling.
Maandag 16 april wordt besteed aan het verbeteren van de ingenomen posities in Apeldoorn-Oost. Die avond krijgt het 48th Highlanders Regiment bevel om naar een gebied ten westen van Teuge te vertrekken, in afwachting van een order om vanuit het noorden naar Apeldoorn op te rukken. Het Royal Canadian Regiment neemt de opstellingen van de Highlanders aan het kanaal over.
17 april, de bevrijding van Apeldoorn: In de loop van de ochtend zuiveren de Canadezen de gehele stad — tegen het middaguur hebben de Hasting's, de 48th Highlanders of Canada en het Royal Canadian Regiment de handen weer vrij om verder te gaan, richting Amersfoort. Kort daarvoor zetten de Highlanders een overbodige aanval met de bajonet op het geweer op naar het paleis voor de verzamelde cameramannen en oorlogsverslaggevers en zijn zo het lachertje voor de overige eenheden. Op weg naar Nieuw Milligen bevrijdt een carrierpeloton zonder slag of stoot Uddel.
Maar het komt op het kruispunt bij Nieuw Milligen opnieuw tot hevige gevechten. Om dit kruispunt heen hebben Duitse Fallschirmjäger zich ingegraven, bieden hevig verzet en er zijn hindernissen die de doortocht bemoeilijken.