Le Royal 22e Régiment, de ‘Van Doo’s’

Na uitgebreide opleiding en training landt het regiment op 10 juli 1943 op Sicilië en vervolgens op 3 september 1943 op het vasteland van Italië als onderdeel van de 3rrigade, 1st Canadian Infantry Division. Bij het invallen van de winter veranderen de regens het landschap in een moeras. Op 6 december vallen Canadezen de verdediging van de Moro-rivier aan. Pas december is er een stevig bruggenhoofd over de Moro gevormd, maar verdereopmars wordt geblokkeerd door een diepe, smalle pas met de bijnaam The Gully. Herhaalde frontale aanvallen door meerdere bataljons halen niets uit. In de nacht van 14 op 15 december trekt het Royal 22e Regiment om The Gully heen. Eenentachtig man van de compagnie van kapitein Paul Triquet en zeven tanks van het Ontario Regiment trekken op naar een boerderij Casa Berardi. Als de gelederen van de compagnie worden uitgedund, schreeuwt Triquet: "De veiligste plaats voor ons is het aanvalsdoel." Om 14.30 uur wordt Casa Berardi ingenomen. Triquet is de eerste Canadees in Italië die een Victoria Cross krijgt voor moed.

Na nog vier dagen vechten om een ​​vitaal kruispunt, trekken de Duitsers zich terug uit The Gully naar de stad Ortona. Op 18 mei is het bataljon betrokken bij gevechtsacties om de Hitler linie zonder succes te boeken. Bij de grootschalige aanval op 23 mei krijgen de bataljons van de 3rd Infantry Brigade het zwaar te verduren door vijandelijk vuur op de rechterflank en dat leidt tot de hoogste verliescijfers van een brigade in één dag vechten in Italië.

Na de bevrijding van Rome op 4 juni marcheren de Canadezen in augustus noordwaarts naar de Gothic linie en zetten op  25 augustus de aanval in bij Pesaro. Pas op 21 september is de Gothic linie doorbroken ten koste van zware verliezen. Het duurt tot 20 oktober voordat de 20 km verder gelegen stad Cesena aan de rivier de Savio is bereikt. In november worden de Canadezen in reserve gehouden en veroveren vervolgens Ravenna op 4 december. De rest van de maand wordt hevig gevochten zonder veel resultaat. Op 16 maart 1945 verplaatst het regiment met het I Canadian Corps als onderdeel van Operatie Goldflake naa Noordwest-Europa, waar het tot het einde van de oorlog vecht. Het overzeese regiment wordt op 1 maart 1946 ontbonden.

Samenvatting:

Het Royal 22e Régiment steekt op woensdag 11 april, nog net voor 00:00 uur,via de pontonbrug de IJssel over.
Op zaterdag 14 april nemen de Van-Doo’s het gevechtscontact over in de posities van de Carleton & Yorks aan het Weteringkanaal en vallen daarna de vijandelijke infanterie aan die zich in de bossen bij ‘Het Woudhuis’ bevindt. Deze strijd neemt twee dagen in beslag door de onverwacht grote tegenstand die de Duitsers bieden. Bij de Canadezen staan deze gevechten bekend als ‘De strijd om de 5 wouden’.
Op zondagmiddag 15 april voegt ook dit regiment zich bij de andere Canadese eenheden ten zuidwesten van de Woudhuizer bossen. Om een te grote omweg via het bruggenhoofd ‘Boden’ met de daaraan verbonden gevolgen te voorkomen zullen zowel het Royal 22e Regiment als het Carleton & York Regiment niet daar maar toch meer naar het noorden het kanaal oversteken. De troepen vorderen gestaag tot in de Beekbergse Broek tot aan het kanaal, in afwachting van de voorgenomen oversteek.
In de nacht van maandag 16 op dinsdag 17 april steken de Carletons samen de Van Doo’s het kanaal over met boten van de Royal Canadian Engineers.
Beide eenheden trekken zonder weerstand te ontmoeten naar Ugchelen, dat de uitgangspositie wordt voor de verdere opmars in westelijke richting.

Meer weten?

Dit regiment steekt op woensdag 11 april, nog net voor 00:00 uur, via de pontonbrug de IJssel over. Ze worden om 02:30 uur gevolgd door het West Nova Scotia Regiment waardoor alle infanteriebataljons van de 1st Canadian Infantry Divisie anafvrijdag 13 april voor het vervolg van de operatie CANNONSHOT beschikbaar zijn.

Op zaterdag 14 april nemen de Van-Doo’s het gevechtscontact in de posities van de Carleton & Yorks aan het Weteringkanaal over en vallen daarna met twee compagnieën de vijandelijke infanterie aan die zich in de bossen bij „Het Woudhuis’ ophoudt. Deze strijd neemt twee dagen in beslag door de onverwacht grote tegenstand die de Duitsers bieden. Na een omtrekkende beweging vallen de Canadezen uit westelijke richting aan op het Woudhuis en weten zo het gevecht in hun voordeel te beslechten. De laatste Duitse tank in dit gebied wordt buiten gevecht gesteld. In de Canadese rapporten staan deze gevechten vermeld als ‘De strijd om de 5 wouden’. De Canadezen hebben na afloop 11 gesneuvelden, 19 gewonden en 2 vermisten te betreuren…

In de middag van zondag 15 april voegt ook dit regiment zich bij de andere Canadese eenheden ten zuidwesten van de Woudhuizer bossen. Om een te grote omweg via het bruggenhoofd ‘Boden’ met de daaraan verbonden gevolgen te voorkomen zullen zowel het Royal 22e Regiment als het Carleton & York Regiment toch meer noordelijk het kanaal oversteken De troepen vorderen gestaag tot in de Beekbergse Broek nabij het kanaal, in afwachting van de voorgenomen oversteek.

In de nacht van maandag 16 op dinsdag 17 april gaan het Carleton & York Regiment en het R22R over het kanaal. Dit doen zij vrijwel tegelijkertijd met de al dagenlang door de Royal Canadian Engineers gereedgehouden boten. Beide regimenten nemen in de kortst mogelijke tijd Ugchelen in. Ugchelen wordt de uitgangspositie voor de verdere opmars in westelijke richting.

‍

‍