The Royal Canadian Engineers
Royal Canadian Engineers (RCE) zijn er om bij te dragen aan het overleven, de mobiliteit en de slagkracht van de Canadese strijdkrachten.
Zij ondersteunen gevechtsoperaties door het opwerpen en doorbreken van hindernissen, het leggen en ruimen van landmijnen, het bouwen en onderhouden van verdedigende opstellingen, het slaan van bruggen en het uitvoeren van wegherstel en -onderhoud. Ze leveren zo nodig ook water, stroom en andere nutsvoorzieningen en ontwikkelen en distribueren stafkaarten. Bovendien zijn genisten deskundig in misleiding en camouflage. De rol van de genie is om eigen troepen te laten leven, bewegen en vechten op het slagveld en omgekeerd het de vijand lastig te maken.
Op 31 augustus 1939 telt de genie van het staande leger 50 officieren en 323 manschappen. De oorlogsverklaring in 1939 leidt tot reorganisatie, uitbreidingen uitrusting van RCE-eenheden. In december van dat jaar worden de genie-eenheden voor de 1st Canadian Infantry Division gevormd. De RCE wordt enorm uitgebreid om de Canadese oorlogsinspanningen te ondersteunen. De RCE is betrokken bij de meeste Canadese operaties, waaronder die van Dieppe, in Noord-Afrika, Italië, D-day,Frankrijk, Nederland en Duitsland.
In 1944 dienen er 210 officieren en 6283 overigen bij de RCE. Aan het einde van de oorlog zijn de RCE buiten Canada 18.000 man sterk.
Italiaanse campagne:
De geallieerde campagne in Italië wordt vaak ‘een genieoorlog’ genoemd vanwege zowel het terrein als de door de vijand gecreëerde hindernissen die moeten worden geruimd. In december 1943 is het Duitse leger teruggevallen op de ‘Bernhardlinie’, dwars over het smalste deel van het Italiaanse schiereiland om daar de geallieerde opmars te stoppen. Dit gebied met vele bergrivieren met hoge waterstanden door de winterregens vormen natuurlijke obstakels en de Duitse genie heeft deze versterkt door de meeste bruggen in het gebied ten zuiden van deze verdedigingslinie te vernielen. Wegen in nauwe doorgangen zijn met kraters onbegaanbaar gemaakt, spoorlijnen opgeblazen en er zijn veel mijnenvelden gelegd. Verder is de hinderniswaarde van de verdedigde steden en dorpen versterkt door nog meer vernielingen en het gebruik van mijnen en boobytraps.
In dit stadium zijn de Canadese geniemiddelen van de 1st Canadian Infantry Division al volledig ingezet voor het herstellen van de aanvalsroutes door bruggen te bouwen, mijnenvelden met valstrikken te ruimen om zo de voorwaartse beweging van tanks en zware voertuigen mogelijk te maken. De infanterie pioniers steunen bij het doorbreken van de kleine hindernissen.
Op 21 december 1943 trekken het Loyal Edmonton Regiment en de Seaforth Highlanders ondersteund door tanks van het Three Rivers Regiment Ortona binnen, het oostelijke ankerpunt van de Bernhardlinie. Hier moeten ze de meest intensieve straatgevechten in de geschiedenis van de oorlogvoering gaan voeren. De genie en infanteriepioneers zijn volop bezig met het doorbreken van hindernissen die de opmars hinderen, maar hier bestaat de strijd uit intense huis-aan-huisgevechten tegen een vastberaden vijand.
Vechten in oorden is tijdrovend en gevaarlijk. De Canadese soldaten hebben niet alleen te maken met gevaarlijke gevechten in gebouwen, ze worden ook blootgesteld aan vijandelijk vuur vanaf de straat als ze een ontruimd gebouw verlaten om naar het volgende te gaan.
Onder deze omstandigheden wordt de tactiek van ‘muizengaten slaan’ geperfectioneerd door de ideeën van de genisten en de infanteriepionierste combineren. In dit concept wordt een gat gemaakt in de gemeenschappelijke muur van aangrenzende huizen om van binnenuit toegang te krijgen tot het tweede huis. Deze bres wordt geslagen met handgereedschap of explosieven. Als de vijand de bovenverdiepingen bezet houdt, wordt meestal een explosieve lading gebruikt om het huis snel te vernietigen. Deze procedure stelt de Canadezen in staat om ongezien door de vijand de straat te zuiveren. Deze techniek en tactiek blijkt succesvol en worden door andere geallieerde legers overgenomen
Op 27 december verbreekt het Duitse leger het gevechtscontact en de slag bij Ortona is gewonnen – mede dankzij de techniek van het 'muizengaten slaan'.
De vele mijnen in de haven van Ortona worden door de genie geruimd zodat munitie, brandstof en rantsoenen doorlandingsvaartuigen vanuit Marina di San Vito in het zuiden kan wordenopgevoerd.
Samenvatting:
Royal Canadian Engineers ondersteunen het gevecht van de divisie met het doorbreken van hindernissen, het overbruggen van waterlopen, het leggen en ruimen vanmijnen en het uitvoeren van wegonderhoud. Kortom, het bevorderen van de beweeglijkheid van de eigen troepen en het vrije gebruik van het terrein ontzeggen aan de tegenstander.
In de commandopost van de 1st Canadian Infantry Division is er een sectie genie die plannen ontwikkelt en bijstelt voor de genieondersteuning van de lopende en komende gevechtsoperaties.
De standaardeenheid van de Royal Canadian Engineers is de genieveldcompagnie die een brigade ondersteunt; vandaar dat er drie veldcompagnieën in de divisie zijn ingedeeld. De veldcompagnie levert de pool van opgeleide geniesoldaten die hindernissen kunnen doorbreken, mijnenvelden kunnen ruimen en bruggen kunnen bouwen voor de te steunen brigade.
De Parkcompagnie levert aanvullende en gespecialiseerde uitrusting en beheert voorraden pionier gereedschap, landmijnen en een beperkte set brugslagmaterieel,z.g. Small Box Girder bridge (SBG), een kleine aanvalsbrug, die wordt vervoerd op een Churchill tankchassis . Daarmee kan de brug van 10 meter onder pantser worden gelegd zodat geniesoldaten niet worden blootgesteld aan vijandelijk vuur.
Het Divisie Brug Peloton beheert en levert zwaarder brugslagmaterieel (Bailey) aan een veldcompagnie die de brug bouwt.
Meer weten:
Direct na de geslaagde oversteek van de Patricia’s op 11 april beginnen RCE al met het bouwen van een pontonbrug om een onafgebroken aanvoer van manschappen en materieel mogelijk te maken.
Het duurt niet lang voordat de bouwplaats onder zwaar artillerie- en mortiervuur komt te liggen. De Duitse kanonnen staan opgesteld bij Klarenbeek en Voorst, hoewel er ook geschoten wordt vanuit De Hoven (bij Zutphen) en Twello. Er worden ook twee vlotten gemaakt die als veerpont dienen voor het overzetten van middelzware Shermantanks van de 1st Hussars en de antitank kanonnen op een rupsonderstel(de M10 ‘Achilles’) van het antitankregiment. Het Duitse artillerie- en mortiervuur bemoeilijkt de werkzaamheden ernstig en 17 pontonniers raken gewond. Desondanks is de deels op drijvende vouwboten gebouwde pontonbrug bij het Gorssels voetveer tegen 23:00 uur gereed. Deze brug krijgt de naam ‘Can of Worms bridge’, omdat de oeververbinding zwaait onder de voeten van deoverstekende infanteristen, hen doet denken aan een blik vol wriemelende wormen...
De vlotten kunnen vanaf 02:00 uur worden gebruikt voor het overzetten van de Sherman tanks en de Achilles antitank kanonnen.
Later in het gevecht volgen de brugslag over de Hoendernesterbeek op 12 april en deversterking van de door burgers zo goed mogelijk herstelde brug over het kanaalin Dieren op maandag 16 april.
Het opruimen van hindernissen is dagelijks werk voor de genisten. Het voert te ver om die allemaal te beschrijven. Een goed voorbeeld is het opruimen van de wegversperring bij de brug over het kanaal in de Deventerstraat, de hindernis die medeoorzaak was van het mislukken van de poging op 14 april om de brug in handen te krijgen. Een geniesoldaat zegt daarover: 'Die was van beton, anderhalve meter hoog en even dik, een formidabele hindernis. Die kon alleen met explosieven worden doorbroken. We moesten een gat van ongeveer tien cm diep boren, het stof eruit halen,explosieven in het gat aanbrengen en die laten springen. Maar het was Duits beton en dus erg sterk. Bovendien hadden ze er stalen buizen in drie richtingen telkens op twintig cm van elkaar in aangebracht. Intussen werden we voortdurend door kanonnen en tanks onder vuur genomen’.
Ook de snelheid waarmee in de avond van 16 april de door de Duitsers opgeblazen brug over het kanaal bij Veldhuizen wordt vervangen door een Baileybrug door 4th Field Company is een prestatie van formaat. Voorafgaand aan de brugslag levert de genie de boten, waarmee het kanaal meer naar het noorden wordt overgestoken.
Op 17 april wordt de gesprongen Loobrug vervangen door een Baileybrug en de beschadigde brug in de Deventerstraat versterkt met Baileymaterieel.
De Canadese genisten leveren dus een grote bijdrage aan het welslagen van CANNONSHOT.